MERHABA değerli kitap dostu…

Ben 1975 yılında dünyaya geldim. İki yaşında geçirdiğim ateşli hastalık sonucunda beyin gelci geçirdim. Bu hastalık nedeniyle %98 engelliyim.

Küçüklüğümden beri yazmaya hevesim vardı, önce küçük küçük hikayeler makaleler yazmaya başladım. Daha sonra dergi yapıp fotokopiyle çoğaltarak satmaya başladım. Bundan sonra kendi kendimi daima geliştirmeye çalıştım. Hep ileriye daima ileri baktım. Herkese de bunu öneriyorum. Benim amacım her insanın mutlaka küçük de olsa yapabileceği bir şeyler olduğunu kanıtlamak.

Bak ben sana kendimden söz edeyim… Ben engelli olduğum için hayatımda hiç okula gidemedim ama gitmeyi çok isterdim. Buna rağmen yaşamdan hiç kopmadım. İnsanları ve tüm yaratılan canları çok seviyorum, ömrüm oldukça da seveceğim.

Sevgili kitap dostu sana yaptıklarımı anlatayım. 80’li yıllarda resim yapıyordum, birçok karma resim sergisine katıldım. Daha sonra resim sanatının ilgi görmediğini anladım. Resim çalışmalarıma son noktayı koydum. Ülkemizde resim sanatına pek rağbet olmadığını anladım ve resim yapmayı bıraktım.

Ben 1990 yılında başrollerini duayen oyuncular Fatma Girik ve Halil Ergün ile paylaştığım “Gün Ortasında Karanlık” adlı sinema filminde oynadım. 1995’te de ailevi nedenlerle gittiğim Diyarbakır’da o ilin ikinci engellilerle ilgili derneğini kurdum ve bir süre başkanlığında bulundum. Daha sonra tekrar döndük İstanbul’a. İçimde hep bir kitap çıkartma arzusu vardı. 10 yıl uğraştıktan sonra 2004 senesinde bir sponsor buldum ve ilk kitabımı çıkardım. İlk iki kitabımı sponsor aracılığı ile çıkardım. Üçüncü kitaptan itibaren kendi kitaplarımı satarak kitaplarımı kendim çıkarıyorum.

Hiç okula gitmedim. Okuma yazmayı annemin sayesinde öğrendim. Allah önce annemden ve tüm ailemden razı olsun. Onlar bana hiç bir zaman engelli olduğumu hissettirmediler. Hiç okula gitmeden 2017 Erzurum Atatürk Üniversitesi Bilgi Yönetimi’ni kazandım. 2019 yılında ise Anadolu Üniversitesi’ne girdim. Şu anda 2 üniversite okuyorum.

Şimdi üniversite okuyorsam önce annemin ve tüm aile bireylerimin sayesindedir. Onları çok seviyorum, kendileri manevi olarak o kadar büyükler ki benim gözümde, bu dünyaya sığmıyorlar ama küçücük kalbime sığıyorlar. Tüm can dostlarıma daha sonra da kitaplarımı alarak ve okuyarak destek olan sana çok teşekkür ediyorum.